Tokio Hotel
Tokio Hotel Polish Fansite
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Tokio Hotel Strona Główna
->
Opowiadania jednoczęściowe
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Nasze throckt
----------------
Regulamin
Informacje, uwagi
Kto tutaj rządzi...
Tokio Hotel Polish Fansite
----------------
Zloty fanów
O naszej stronie dla fanów
Wszystko o Tokio Hotel
----------------
News
5 kwietnia 2007r-Tokio Hotel na Torwarze
Plotki
Ogólnie o zespole
Album Zimmer 4 8 3
Album Schrei
Pics
Dawne TH - Devilish
Tokio Hotel na żywo
International forum
Pomóc?
Członkowie Zespołu
----------------
Bill Kaulitz
Tom Kaulitz
Gustav Schäfer
Georg Listing
Download - ściągnij!
----------------
Telewizja i Tokio Hotel
Prasa i Tokio Hotel
Internet i Tokio Hotel
Download
Nie na temat
----------------
Wszystko i nic
Co robić żeby się nie nudzić
Muzyka
Twórczość fanów
Opowiadania jednoczęściowe
Opowiadania wieloczęściowe
Opowiadania erotyki
Śmietnik
----------------
Wszystko o Tokio Hotel Archiwum
Członkowie zespołu Archiwum
Archiwalne opowiadania
Archiwum
Przegląd tematu
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumline"> <tr> <th class="thCornerL" width="22%" height="26">Autor</th> <th class="thCornerR">Wiadomość</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Mod-Miss Dixx</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Czwartek 07-12-2006, 15:30<span class="gen"> </span> Temat postu: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Czytałam to! Ale miło było dokończyć na 4um;) <br />Znaki z nieba... Hmm... czyżby miały uratować miłość braterską Kaulitzów? Jak na razie udało się to tylko w przypadku Billa. Tom nie zastosował się do rad nieba. <br /> <br />Czekaaam!<img src="http://picsrv.fora.pl/images/smiles/new_biggrin.gif" alt="" border="0" /></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Mod-LadyPlasticRose</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Post" title="Post" border="0" /><span class="postdetails">Wysłany: Wtorek 05-12-2006, 21:08<span class="gen"> </span> Temat postu: Niedokończony film... Miłość braterska najważniejsza jestl</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="postbody">Bill stał z otwartą buzią w drzwiach. Nie mógł nic powiedzieć, zamurował go. Mrużył oczy w niedowierzaniu. Jego brat nigdy by tak nie postąpił. To nie jego brat, to ktoś inny, zdaje mu się. Kłócił się sam ze sobą. Tymczasem Tom oderwał się od Anny, wyduszając z siebie jedyne ‘yyy’. <br />- To wszystko, na co cię stać? Nic cię nie usprawiedliwia Tom. Byłeś moim bratem, jak mogłeś, jak możesz! – Wykrzyczał Bill, drżącym głosem. <br />Miał ciężki oddech i chciał jak najszybciej opuścić brata. Chciał uciec i schować się w kącie. Byli ze sobą tak blisko. Żaden nigdy nie odbijał drugiemu dziewczyny. Nie całował się z nią. Czarnowłosy za bardzo kochał swojego brata żeby pomyśleć tak o jego dziewczynach. Za bardzo go kochał żeby uwierzyć, że to wszystko naprawdę się stało. A jednak? To nie sen. Żadna dobra wróżka go z tego nie wybudzi, sam musi sobie poradzić. <br />- Bill! Ja...ja... To nie tak jak myślisz. <br />- Co ty robisz ze mnie debila, rogacza a na dodatek ślepego? Za dużo już tego! – Tak bardzo nie chciał krzyczeć, ale nie mógł tego inaczej odreagować. Znienawidził brata, chciał się wyrzec. Już nigdy nie pamiętać o tym, że kiedykolwiek go miał. <br />- Ale Bill, to naprawdę nie tak! To nie miało tak wyjść! Ten... To... Przepraszam! – Dredziarz nie wiedział, co powiedzieć. Jąkał się i szukał po ścianach jakiejś odpowiedzi. Gdyby tylko mógł cofnąć czas. Wiedział, że nie powinien, a jednak to zrobił. Chciał zapaść się pod ziemie, było mu tak bardzo wstyd. W serce ktoś wbił nóż, tak bardzo zabolała go zdradza brata. <br />- Nie, nie tłumacz się! Już wystarczy... Dziękuję ci bardzo za wszystko! – Rzucił i wybiegł z pokoju. <br />Do oczu napływały mu gorzkie łzy, które spływały po policzkach i niczym stu kilowy kamień, kapały na ziemie z wielkim ciężarem, i znikały gdzieś, wydając przeraźliwe odgłosy. Biegł ile miał tylko sił w nogach by wydostać się z ich apartamentu. Dobiegł do windy i energicznie dusił guzik po tysiąc razy. ‘Szybciej, szybciej mówię!’ Mówił pod nosem. Na korytarzu nie było nikogo, jasne światła raziły go bezlitośnie. Chciał wyrwać sobie z głowy wszystkie włosy. Drapał się po czarnej czuprynie i ścierał łzy, rozmazując swój hebanowy makijaż. Czarniawe krople ściekały po szyi chłopaka, a on sam był strasznie rozgrzany. Miał wielką ochotę kopnąć w coś. ‘Nareszcie’, winda przyjechała. Czarnowłosy wsiadł do windy i znów wyżywał się na guziku. Winda jakby stanęła w miejscu, jechała tak wolno, że już szybciej było by iść schodami. Bill był strasznie zdenerwowany i każda rzecz, nie idąca po jego myśli okropnie go wkurzała. Każdy szmer obijający się o jego uszy zagłuszał mu myśli i powodował chwilowy przestój. Głowa bolała go niezmiernie, a napierająca gorączka była niczym innym jak stres. Dreptał po windzie, kopiąc podeszwą w złotą poręcz. Winda powoli osuwała się w dół jak ociężały słoń, jeszcze wolniej niż wtedy, kiedy zajechała. Czerwony dywan u jego stóp powoli zaczął się rozmywać, a światło, które raziło jego zapłakane oczy powoli nikło. Poczuł się jak piórko. Przełknął ślinę i powoli osunął się na podłogę, zapominając o bożym świecie. <br />Nie czuł żadnego bólu. Bez makijażu, w białej szacie szedł po zimnej, marmurowej posadzce. Odgarnął włosy na bok i zmierzał w stronę najjaśniejszego światła, które w ogóle go nie raziło. Chłopak zadawał sobie pytania gdzie jest, bo jeszcze całkiem niedawno siedział w windzie, popłakując jak wątła, mała dziewczynka. Spojrzał na swoja rękę, była blada niczym śnieg w Alpach, a na paznokciach ani śladu czarnego lakieru. Nie był już tym Farbim, którego znały i kochały wszystkie fanki. Szedł korytarzem otoczonym szybami, przez które mógł spojrzeć w dal i w dół. Cały świat u jego stóp. Przez chwilę poczuł radość i dumę z tego, że znalazł się w takim miejscu, ale potem znak zapytania w każdej jego myśli przewijał się i przewijał tworząc błędne koło. Usłyszawszy męski, gruby głos podążył w jego kierunku. Światło jaśniało, ale jego oczy nie protestowały. Czuł, że głos go wzywa i rzeczywiście jego uszy słyszały tylko ‘Chodź tu Bill’, więc chłopak szedł jak za zapachem upragnionego końca. Kiedy stał na brzegiem rzeki, otoczony jasnym światłem spojrzał w jej głębię? Widział swoje odbicie i odbicie jego brata, uśmiechających się radośnie oraz Boga wołającego jego imię. Wtem z nieba stąpił anioł, o bladej cerze. Na głowie jego zawiązane były ze sobą gęste loczki, a oczy miał koloru bezchmurnego nieba. Rzekł do niego, trzepocząc pierzastym skrzydłem. <br />- Stoisz na granicy. Wiedz, że droga, którą wybierzesz w tej chwili będzie ostatecznym wyborem między niebem, a ziemią. Zdecyduj sam. – I zniknął w gęstej chmurze. Chłopak bacznie przyglądał się odbiciu intensywnie myśląc. Czy chciałby powrócić na ziemie, i dalej mieć w sercu widok całującego się Toma i Anny? A może chce tu zostać? Woda w rzece wezbrała, a oczom chłopaka ukazał się Tom i Anna. Wtapiał w nich swoje czarne oczy, z których łzy płynęły już potokiem łącząc się z dzielącą ziemię i niebo, rzekom. Przysiadł na brzegu i urwał źdźbło trawy, po czym rozrywał je na kawałki, na następne i coraz mniejsze. Wokół ćwierkały ptaki, drzewa przybrane były w pachnące kwiecie, motyle siadały, na co drugim kwiatku. Chłopak rozmarzył się na moment, poczym znów myślał. Odszukał w sobie nutkę przebaczenia i chciał spróbować wybaczyć. Im więcej miał w sobie tej obłudnej wiary, tym mocniej nikły obrazy otaczające go. W pyle i mgle ukazało się światło z aniołem. Przekazał mu ostatnie słowa ‘Już wybrałeś’. Widok spokojnej krainy z rzeką śmierci całkowicie zanikł. <br />Obudził się w pocie czoła, leżąc w szpitalnym łóżku. Za rękę trzymała go Anna, a na fotelu obok siedział przygnębiony Tom. Otworzył delikatnie oczy by na nich spojrzeć, pogrążeni byli w płaczu, więc ponownie nie zamknął. Serce zabiło mu mocniej i poruszył rękom, wtem Anna spojrzała na niego z chwilą radości, a chłopak otworzył oczy. Dziewczyna rzuciła się mu na szyję, po czym wycałowała. Czarnowłosy pokornie to zniósł, a kątem oka patrzył na stolik, na którym leżała zwinięta kartka. Wziął ją do ręki i przeczytał napis, który głosił... <br /> <br />- Znów reklama! Wyrzucę ten odbiornik telewizyjny przez okno! – Powiedział Tom. <br />- Tom uspokój się to tylko reklama. – Uspokoił go Bill. – Chipsa? – Zapytał. <br />- Nie, w tym momencie mam ochotę pojechać do stacji telewizyjnej i natrzaskać tym, co to zarządzają reklamo dawstwem. – Rzekł oburzony. <br />- Jestem! – Dobiegł do nich głos dziewczyny. Za sofą stała Anna niosąca colę. <br />- Nareszcie skarbie. – Rzucił Bill. <br />- Taaa... I te migdalenie. – Odchrząknął Tom, patrząc jak Anna i Bill namiętnie się całują. – Też chcę! – Zaprotestował. <br />- Nie. – Zaprzeczył Czarnowłosy. <br />- Czemu? <br />- Bo to moja dziewczyna. – Odpowiedział inteligentnie Bill. – A poza tym, tak się braterską miłością w sercu nie postępuje <br />- Głupie gadanie, chcę buzi. – Powiedział Tom. <br />- To sobie chciej. – warknął Bill. Dredowaty lekko podenerwowany wyszedł z pokoju by zaglądnąć do lodówki. Na stoliku leżała kartka, zwinięta podobnie jak w filmie. Wziął ją do ręki i przeczytał. <br />„Za miłość braterską warto umierać, lecz wrócić z krainy radości i mieć siłę do tego jest trudniej. Zważaj na swoje czyny Tom.”</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1" class="spaceRow"><img src="http://picsrv.fora.pl/subBlack/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj